Stand Up Teyze

Sabah kan ter içinde uyanmama sebep olan rüyayı düşünüyordum kahvaltı hazırlarken. Beş yıl önce vefat eden beyimi görmüştüm. Bana, “ kendine çeki düzen ver, bu ne hal seni böyle nasıl çağırayım yanıma ? ” demişti. Bir şaşırdım aslında.

“Çağırmasın canım, niye çağırıyor beni yanına. Ölmüş gitmişsin be adam bırak artık benim yakamı. “

Bir yandan da haklı sayılırdı, o öldükten sonra çocuklarım çok geldiler Allah razı olsun ama onların da işi gücü vardı; onlara işinize bakın benimle uğraşmayın dedim. Gavurlar hemen kabul etti haftada bir zor arıyorlar şimdi. Benden bu kadar mı rahatsızdınız ki hemen gelmemeyi kabul ettiniz ? İki oğlum bir kızım var, hepsi evli; en büyük oğlandan iki torunum var, gelinimden çok memnunum. Yani bir kere saygıda kusur etmedi sağolsun. Gerçi ortanca oğlanın hanımı da bi saygısızlık etmedi ama çocuk yapmıyor anacım. “Kızım evde ses olur yapın bi çocuk” diyorum. “Ama anne çalışıyoruz kariyer yapıyoruz” diyor. “ Tepesine tükürdüğüm, ben üç çocuk büyüttüm, evlendirdim. “ demeyi çok istiyorum ama evlerinde huzurları bozulmasın diye ses etmiyorum. Bir de kızım var okul falan derken evde kaldı dedik ama bulmuş okuldan bir çocuğu getirdi biz de ses etmedik evlendiler. Bir tane kız çocukları oldu maşallah çok tatlı. He size bunları niye anlattığımı unuttum ya..

Benim rahmetliyi öyle rüyamda görünce hep istediğim bir şey vardı onu yapmaya karar verdim. Stand up dedikleri mereti yapacağım. Televizyon ünitesinin çekmecesini açtım ve yıllardır not aldığım esprilere bir göz atıyorum. Bazılarını not olarak parça parça yazmışım. Yakın gözlüğümü aldım ilk notlara bir göz atıyorum. “ Komşu Nurten, damacana, fok balığı, torun.”  

“ Ya Gülten böyle not mu alınır? “ diye hayıflanırken geldi aklıma. Bizim damacana götlü Nurten’in torunu geldi geçen, kız bir konuşuyor anam bir görsen fok balığı aynı, eveleye eveleye ne dediği de anlaşılmıyor. Zaten bunun babaannesi olacak Nurten de az değildi gençken, o da değişik konuşurdu ama şimdiki nesil bir başka saçmalayabiliyor tabi ki. Büyük torun Mehmet’ten yardım istedim, eve internet bağlattım, wifi adını da “crayzi_girl” yapmış eşek sıpası bir de şifre girmiş “gulten_1234”

“ Ulan böyle wifi adına öyle şifre mi olur ? “

Yan komşunun çocukları hemen bulmuş şifreyi artık ergen piçler ne izliyorlarsa anam nasıl kasıyor internet bir görmen lazım. Cemciğimi izleyemiyorum. Cem beni çok sever bir kaç kez oturup sohbet etmişliğimiz var. Cem mi kim?

Aaaa! Ayıp kız, adam o kadar film çekti, gerçi son filmi gişede çakıldı falan diyollaa, ama gene de onun yeri ben de ayrıdır. İlk onu izledim hatta o “dikkat et koltukta ben varken oturma” esprisini kimse bilmez ama bana yaptı.Gerçi o zaman benim rahmetli Hilmi çok bozuldu ama yaşımız da  geçkindi canım o varken otursam ne olur, fabrika paydos etmiş bir kere. Cık cık cık  nasıl konuşturuyorlar yetmiş yaşındaki kadını. İlk gösterilerimi altın günlerinde yapardım ama tabi izleyici kitlem poğaçanın arasına kısır koyup yemeye çalışan, poğaçadan beyni de hamurlaşmış arkadaşlarımdan oluştuğu için pek görmesi gereken değeri göremedi. Olsun ben yılmadım çabaladım ama az önce anlattığım seyirci kitlesini mumla arayacağım bir topluluğun önüne çıkabildim. Menajer olarak kendime komşum Necla’yı seçersem olacağı bu, gözü kör olmayasıca gitmiş kuzeninin kaldığı huzur evinde gösteri ayarlamış. Ama olsun seyirci seyircidir, diyerek gittim çıktım. Anlattım anlatacaklarımı bir baktım bir kişi alkışladı sadece. Bir iki kişi uyuyordu. Bir baktım hemşireler geldi. Bir kişi ölmüştü. Hem canım sıkıldı. Sıkıntıdan öldü diye. Hem de Cem’in rekorunu kıracaktım. Gösterimde insan öldü. Eve yeniden gelip yayıldım kanepeye, döndüm rahmetlinin her zaman oturduğu tekli koltuğa.

Bok vardı di mi erkenden bırakıp gittin? 

Hadi gittin be adam, ne demeye rüyama girip ‘kendine çeki düzen ver’ diyorsun ? Bak beni alkışladılar, şimdi bu gazla nasıl rahat durayım ?  Necla’ya söyledim bir kaç huzur evi daha bağlamış; bir  tanesi de Avrupa Yakası’nda.

Kız, resmen turneye çıkıyorum…