Eğitimsiz Mi Eğitimsizleşsek Eğitimli Mi Eğitimsizleşsek?

” Eğitim, refah anında bir süs, felaket anında bir sığınaktır. “

Aristoteles

Bilindiği gibi eğitim, ülkemizde son yıllarda gözle görülür bir biçimde uçsuz bucaksız bir bataklığa doğru yön almaktadır. İmkanlar, verilen eğitimler, atılan temeller… Hepsi, ‘ ben senden daha kötüyüm. ‘ dercesine dibe batmaktadır. Ülkemiz yedi bölgeden oluşmasına rağmen neredeyse sadece beş bölgede düzgün eğitim verilebilmektedir. Doğu ve Güneydoğu bölgelerimizdeki bu kısırlığın açtığı yaraları yakından takip etmemiz ve oradaki insanların da eğitim-öğretim haklarının olduğunu hatırlamamız gerekmektedir. Diğer ülkelerin eğitim kalitesini incelediğimizde, ülkemizin Pakistan’ın bile gerisinde kaldığını görüyoruz. The Spectator Index Quality Of Education 2017 verilerine göre:

1– İsviçre

2- Singapur

3- Finlandiya

…

74- İran

94- Pakistan

99- Türkiye

Çoğu uzmana göre; eğitimde başarı isteniyorsa önce çocuklarımızı kazanmak gerekir. Gerek teknoloji ile gerekse bir kağıt ve kalem ile.

Bazı ülkelerdeki eğitim teknolojilerinden bahsedecek olursak:

-Çin’de sınıflarda tahtaya yerleştirilmiş yüz tanıma sistemi sayesinde ders esnasında dikkati dağılan veya kaytaran bir öğrenciden öğretmenin haberi oluyor.

-Amerika’da bulunan çok önemli bir eğitim kurumu olan Massachusetts Ingstitute Of Technology‘de zihin okuyan ve hiçbir komut almadan düşünce ile harekete geçen bir cihaz geliştirildi.

Son yıllarda dünyada birçok konuda olduğu gibi eğitim alanında da kendini geliştiren Singapur’da sıradan bir lisedeki müdürün sınavlar öncesi ailelere yazdığı mektup:

” Değerli Veliler,

Çok yakında çocuklarınızın sınavları başlayacak. Çocuğunuzun başarılı olması konusunda hepinizin gerçekten endişeli olduğunu biliyorum; ama lütfen unutmayın ki sınava giren çocukların arasında matematiği anlamasına gerek olmayan bir sanatçı olacak, tarihi ya da İngiliz Edebiyatı’nı umursamayan bir girişimci, kimya notları önemli olmayan bir müzisyen, fiziği, fizik derslerinden daha önemli olan bir sporcu olacak… Eğer çocuk en yüksek notu alırsa, bu harika! Ama eğer alamazsa … Lütfen öz güvenini elinden alıp, onurunu kırmayın. Onlara sorun olmadığını, bunun sadece bir sınav olduğunu söyleyin. Hayatta çok daha büyük şeyler için biçilmiş bir kaftan olabilirler. Sınavdan kaç alırlarsa alsınlar onları seveceğinizi ve sorgulamayacağınızı söyleyin. Bunu lütfen yapın ve bunu yaptığınızda çocuklarınızın dünyayı fethetmelerini izleyin. Bir sınav ya da düşük bir not, hayallerini ve yeteneklerini elinden alamaz ve lütfen, sadece doktorların ve mühendislerin dünyadaki en mutlu insanlar olduklarını düşünmeyin.

Saygılarımla… ”

80 milyon küsür nüfuslu ülkemizde ve bu nüfusun toplamda 81 şehre yayıldığını göz önüne aldığımızda, göze çarpan yalnızca iki şehir var. Son yapılan araştırmalara göre bu iki şehir, İstanbul ve Tunceli. Bu iki şehirde öğretmen-öğrenci ortalaması, diğer şehirlere nazaran daha oturaklı görünüyor. İstanbul’da öğretmen başına 20 öğrenci düşerken bu sayı Tunceli’de yalnızca 10. Ama gariptir ki Avrupa’nın en büyük şehri olan İstanbul, başarı sıralamasında 42. iken Tunceli, 2. sırada yer almaktadır.

Ülke genelinde eğitim konusunda bir diğer derdimiz de; kapanan okullarımız. Çeşitli sorunların doğması sebebiyle son yıllarda özellikle bazı şehirlerimizde kapanan okullar, göze batıyor. İlkokul düzeyinde 2016-2019 yılları baz alındığında, azalışın en fazla olduğu şehirler:

1.Erzurum:121

2.Diyarbakır:110

3.Samsun: 83

4.Kahramanmaraş: 80

5.Sivas: 61

Daha betonlara sahip çıkamıyorken bakmak zorunda olduğumuz çocuklarımızın geleceklerini nasıl inşa edeceğiz?

Her vatandaşın, her siyasinin, her insanın bir düşüncesi vardır elbette. ”Çocuklarımızı, okulun kucağından alıp sokaklara atan bir sistem istemiyoruz.” der herkes. Sadece der. Bazılarının gözünde “diğer” insanlar, insan değildir. Onlar okumasa da olur, gülmese de olur. Ama unutmamak lazım ki bir insan, bir ülkeden değerlidir. Bir ülkeyi değerli yapan, altında yatan ve üzerinde yaşayanlardır. Geleceğimizi beton yığınlarına değil, okul sıralarına yönelteceğimiz güzel günlere…

Ünlü Yunan filozof Aristoteles‘in de dediği gibi:

” Eğitim, refah anında bir süs, felaket anında bir sığınaktır. “