Toplumsal Değişimler Nereden Başlar ?

” Toplum, bireyler toplamının eşitidir. ”

Toplumsal değişimler nerede başlıyor dersiniz? Sokakta, camiide, mahallede veyahut evde mi, ne dersiniz?
Eminim toplumsal değişim dediğimizde bunların hepsi ve daha fazlası aklınızdan geçiyordur. Şöyle bir gerçek var ki toplumu, toplum yapan en temel, yegâne, biricik varlık bireydir. Bireylerin değişimi, toplumsal değişimin ‘dumanla haberleşmesidir.’
Uzaktan yanan ateşten çıkan duman, şüphesiz orada olan olaylardan bir şeylerden taşıyordur. Ya ateş yakılmıştır duman çıkıyordur, ya birileri ısınma ihtiyacını gideriyordur gibi birçok örnekleme yapılabilir.

Birey Kavramı, Aile Kavramının Geleceğidir:

Bireylerin toplumun belli bir dönemindeki değişimi,- bu değişim ister kendi rızası ve farkındalığı ile olsun, isterse farkında olmadan manipüle edilmiş ve farkında olmaksızın değişimi olsun– bir dumanın haberidir.

Toplumu kendi içinde mikrodan makroya doğru kategorize edersek, birey ve bireylerin oluşturduğu aile yapısı öncelikli olarak karşımıza çıkar. Evet, dediğimiz gibi birey üzerinden aldığımız dumanlı mesajlar, aile yapısına kadar uzandığında –burada bireyin toplum içinde negatif anlamda evrilmesinden bahsediyoruz– aile de dumandan öteye taşınacak, bir yangın halini alacaktır.
Bireyler kendi kimlikleri ve istenci ile örtülü bir aile düzeni kurmak istediğinden bireyin sorunsallığı artık bireysel bir sorun olmaktan çıkmış, toplumun en küçük yapı birimi olan aile üzerinde etkisini göstermiştir.

Aile Düzeni ve Toplum:

Aile içi yaşanan bu sorunlar, topluma bu aile içinden katılımı sağlayacak olan yeni bireylerin rol model olarak ele aldıkları ebeveynler üzerinde kendilerine yaşam stili kuracakları için, toplumun bir bireyinde doğan bir sıkıntının toplumun bir tümörü olması olağandır.
Elbette ki rol modellik kavramını sadece anne-baba kavramına bağlı tutmayıp kendisine başka arayışlar içinde olacak bireyler de vardır. Ama genel anlamda yaşanan bir sorunu bir örnekleme ile çözmek, sosyolojik yapı açısından olarak imkânsızdır.

Birey ve aile üzerinden konuşula gelinen bu sorun, son olarak toplumda son buluyor; artık kendi varlığından haberdar olan çocuk, topluma katılma ihtiyacı hissedecek, “ ben de buradayım. ” deme ihtiyacı hissedecektir. Kendini var ettiği şekil veya ‘var edilen kalıp’, aslında toplumun bir zatî aynasıdır.