Yavuz Çetin’in sesi duyuluyor ve yaşam, kaldığı yerden… Tüm yüzeyselliğiyle, evet. Düşünceler dolaşıyor, çokça da duygu. Ama bilmek, yorucu. Cennetten bir işaret gelsin diye gökyüzüne sevdalanıyor gözlerim, bundan kurtuluş yok. Her şey fazlasıyla karışıkken dansını izliyorum zihnimde gerçekle hayalin. Kimseye anlatamam orasını, kimseye hissettiremem. Tüm gürültüden, sahte yüzlerden uzaktaki gri zihnin derinlerinde. Sonunda yalnızım.
Bu şarkı eşliğinde varlığını sürdürüyorsa o zihin, bir başka hayata yeniden başlamışım sayılabilir. Güzel olan, hiç yokmuşumcasına ilerliyor. Kim bilir kaçıncı yaşamımın sırrına erişmeye çalışırken, çok uzaklarında dolaşıyorum bu gerçeğin.
“Kimi zaman beni korkutuyor içimdeki dünya
Kimse bilemez…
Kimse bilemez, nasıl hissettiğimi
Kimse bilemez, neler düşlediğimi
Yalnızca sen duyarsın sesimi
Çok uzaklarda”
Bu gönderiye abone olarak, gelecek yeni güncellemelerle ilgili ilk siz haberdar olabilirsiniz!
