Gecenin kör vaktinde
Soğuk mermer üstünde
Üşürken bedenim
Kelimelerim çınlıyordu arsızca
Yılların bile örseleyemediği yüzün
Merak etme, hâlâ aklımda.
Müzmin kederlere başlıyordum
Satırlarıma
Zembereğinden boşalan bir saat gibi
Ardı ardına sıralanıyordu kelimelerim
Kış güllerinin katmerlenme vaktiydi,
Seni sevmiyorum deyişin
O da çınlar hâlâ kulaklarımda
Öyle çınlar ki
Sağır olsam derim bazen
Ama suç kulaklarımda değil, bilirim
Kalbime kızamam
Yüreğimin sancısı tutar
Kalkar giderim sokak ortasından
Hâreli sokak lambası altında
Bakışlarını anımsar yine gözlerim
Ah sevgilim! Ben seni unutabilecek miyim?
Önümde uzanır sonra
Işıksız, simsiyah bir yol
Sen gelince aklıma
Cennet bahçesine dönüşür
Sonsuzluğa uzansa da
Sonunda varsın diye yürürüm
Ellerini uzatırsın
Ah sevgilim! Bir hayalin ellerini tutabilir miyim?
Bu gönderiye abone olarak, gelecek yeni güncellemelerle ilgili ilk siz haberdar olabilirsiniz!