maviye boyanırım kamufle olmadan gökyüzünü gezemem
beslenirim ellerinden kuşların iğreti durmam bestelerinde
dünyada durduğum kadar
dünya çekiyor ellerini bedenimden
yer, yüzündeki pası görünür kılıyor bakılası halden uzak
göneniyor kâhinler haklılıklarına kurulan can pazarları kınanıyor cansızlarca
apaçık yapılıyor insan pazarlığı insanla
KAPATIYORUZ
HER ŞEY 1 PAPEL
her şey bir gün ucuzlar dedi kâhinler insan bunun başında gelir
gerçek, külfetini kaldıramaz az çok mecaza dönüşür ya da mezara
az çok bu anlamlandıramadıklarımı açıklasın bana mama ya da papa
vatikan’da kudüs’te varanasi’de sular durulduğunda kullar durulanır
anımsanır çiseleyen musluk kana(ya) kana(ya) içilen umut ve sükût
anımsanır 40’larda varşova gettosu get to work but how to get
açıklasın söndürdüğü yıldızları gezegen get them back get them back
KAPATIYORUZ
HER ŞEY 2 PAPEL
bekle bekle bekle kararmıyor gece uyanmaya
ben karanlıkta uyanırım
kalleş kalem yazmaz beni yüce, ruhum kağıtlarda yücelmez
kalkansızım yuhalamalara ya gövdem, gövdelere yükselmez
kapalı göz kapakları
fantazmasında varlık ürküntüsüz, tüketilerek büyümekte
requiem notalanıyor ruhum da majör, benimle sonu geliyor requiem’in
sona geliyor sonata
KAPATIYORUZ
HER ŞEY 3 PAPEL
birden süsleniyor aborjin kadını, toprağa bakan göğüs ucunu göğe kaldırıyor, kalın silgilerle zorla silinen vücudu ve onuru ve onlarcası tekrardan boyanıyor.
hazır kıtanız yaşamak üzre onanıyor
kabilenin ölü küçük büyücüsü
anlattığında kelimelerden insan yapma tarifini
dünya ellerini çekecek bedenimden
insanı insan yapmak için kelimelerle
her şey bir gün ucuzlar dedi kâhinler
bilemediler
KAPATIYORUZ
HER ŞEY 4 PAPEL
Bu gönderiye abone olarak, gelecek yeni güncellemelerle ilgili ilk siz haberdar olabilirsiniz!
