geçmiş zamanla şimdiki zamanın mukayesesini yapıp ortaya anlık bir sevinç mi yoksa kalıtsal bir hüzün mü kalacağını ilk tespit etmeye çalışmam on üç – on dört yaşlarıma, o yaşların insan hayatında bu gibi zihinsel çatışmalar için uygun bir zemin bulundurmayacak kadar ham ve erken vakitler olduğunu anlamam yirmili yaşlarıma dayanıyor.
buna karar vermenin hiçbir çağda mümkün olmayacağına kanaat etmemse gelecek bir vakitte şimdiki zamanlarıma dayanıyor olacak.
serüvenini düz yaşayıp kendi tarihini tersinden okuyan herkesin yanılgısıdır bu. zaman, geçmişte de zamandı, şimdi de zaman, gelecekte de zaman olmaya devam edecek. ancak an daima geçmişte gelecek zamanı, gelecekte ise geçmiş zamanı temsilen var olacak. ve yaşamak denen şey, bunun seceresini tutmaktan ibaret sayılacak.
Bu gönderiye abone olarak, gelecek yeni güncellemelerle ilgili ilk siz haberdar olabilirsiniz!
