Çok savaşlar görse de zırhı hala kusursuz ve parlıyordu. Elindeki savaş baltaları onu ne kadar karanlık gösterse de aydınlık olan yanının o dağın zirvesinden getirdiği kan kırmızı gül olabileceğini düşünüyordu. Kan kırmızı bir gül.. Onu kıza verdi ve ne kadar uzaklarda da olsa kendisinden kalan bu parçanın orada olması hoşuna gidiyordu.
Bir gün geri dönebilecekti ama mücadelesi henüz bitmemişti.. Yorulmadan ilerliyorken tek yorgunluğunun o gül olabileceğini düşünememişti. Ayakta kalıp bunun için devam etmeliydi, bu sonunu kimsenin bilmediği yol için.. Bunun çekiciliği ona devam edecek gücü verdi ve içinde onu hissetti. Bu amaç onun gücüne güç katmıştı.. Önüne gelen şeyleri yere sererken onu ayakta tutan gücü içindeydi ve tek istediği kızı görebilmekti.
Bilmiyordu ne olacağını.. Sonunu ve nedenini.. Ama bunun etkileyiciliği onun ilerleyebilmesi için yeterliydi..
Für Rosenrot! @roesenrot
Bu gönderiye abone olarak, gelecek yeni güncellemelerle ilgili ilk siz haberdar olabilirsiniz!
