[youtube url=”https://youtu.be/8tbP3f3i03E” autoplay=”1″ hd=”1″]
Sabah altı pazarlarına dökülen
taze hüzünler vardı,kilo kilo
önünden geçip kimselerin asla
dönmediği tezgahlar..
yarım kilosu için
pazarlığa düşenlerin
ceplerinden yükselen
sessiz bir inilti kaplıyor
pazar yerini şimdi.
Son senfonisi belki hiçliğimizin,
yitikliğimizin ve soysuz sevdalara
bestelenmiş türkülerin.
sessiz bir inilti kaplıyor
pazar yerini şimdi.
Son senfonisi belki hiçliğimizin,
yitikliğimizin ve soysuz sevdalara
bestelenmiş türkülerin.
Cumartesi pazarından
poşet poşet umudu döküp saçmadan
poşet poşet umudu döküp saçmadan
eve varma telaşımızı özlüyorum en çok,
anneciğim;
bir fotoğraf karesine sığmıyor
dünyanın bütün çiçeklerine
poğaça yoğuran şefkatin.
Cezveden köpük köpük dökülen
kahvelerin sıcaklığı
ısıtır bizi,
ayağımızı uzatacak yorganımızın
yoksunluğu,
davetsiz bir misafir gibi
otururken yanı başımızda.
Cebimi delip bacaklarımı ürpertirdi
Şermin’in yatalak oluşu,
n’olur ölünce üşümesin makamında
şarkılar söylerdim,
oturduğum divandan.
Şermin’in yatalak oluşu,
n’olur ölünce üşümesin makamında
şarkılar söylerdim,
oturduğum divandan.
Sıcacık ekmeklerin üzerine
acımak denen şeyi sürerdi
salça niyetine,
sırf beni değil
mahallenin bütün delikanlılarını,
sevinçleri buruşmuş veletleri,
damlardan sarkan kedileri
doyururdu Nursel Teyze..
acımak denen şeyi sürerdi
salça niyetine,
sırf beni değil
mahallenin bütün delikanlılarını,
sevinçleri buruşmuş veletleri,
damlardan sarkan kedileri
doyururdu Nursel Teyze..
şimdi kim bilir
hangi çocuk parkından
gülümsüyorsunuz ölüme ?
hangi çocuk parkından
gülümsüyorsunuz ölüme ?
kömür ellerim ile kazdığım
derin bir mezarmış
bu hayat denen;
sırtımda kazma kürek,
saçlarımdan musalla taşına
derin bir mezarmış
bu hayat denen;
sırtımda kazma kürek,
saçlarımdan musalla taşına
damlayan bir sonbahar..
Bu gönderiye abone olarak, gelecek yeni güncellemelerle ilgili ilk siz haberdar olabilirsiniz!
