Geç Kalan Cennet ve Yetişemeyen Cehennem

[youtube url=”https://www.youtube.com/watch?v=h5I2RfJcfic” autohide=”0″ autoplay=”1″ hd=”1″]

geç kalan cennet ve yetişemeyen cehennem

                                                                        B’ye

lahitten bozma rahleye uzandım

yatıştırdım nikotin saunası göğsümü

durdum durduk yere durmadan dağıldım

birdenbire daraldı zaman aniden azıttı aşk

bozulmasını seyrettim her gece sana kayan gözümün yavaş yavaş

oturup seni düşündüm sonra

tarihin kendini takınırkenki vakur bilgiçliğiyle

serilip kaldım boynumdan geriye

unuttum seni kavramama engel yılları

saplandım günden güne deforme gövdeme

ne acı değil mi deli gibi istesek de

sevişemiyoruz bir türlü perdesiz

ve ne garip, sen ben kadarken ben henüz katılmamışım döngüye

hep çaktırmadan kuruyorum hayalini

sevgilim anlayacak diye

ya sende durumlar ne

var mı kalbini gıdıklayan biri?

sıkışık hayatıma bir sille çakıp döndüm yarından

hummayla kalkıp kalıtsal kabuklarımdan

zıpladım bizi buluşturmayı çok gören düne

açılıyorum artık suya ve düşüyorum evrime

ışıklar söndüğünde avcumda ısınan iki hunhar mesele:

boğulmayan karanlık ve sende terleyen telaş

karşımda sanki hesap sormaya kalmış bir tanrı

fazla yüksekten çekiyorsun esmer kılıcını

kapanıyor sarışınlığım güvenilir bölgesine

sevmez oysa gölgem rahat alanları

nesin sen böyle

şehrinin ayazından gençliğime alenen sulanan buğulu bir sanrı mı?

söyle nasıl bakmak bu ateş neden kaçıyor senden

renk ayarım sende bozuldu yükle alacağım var şimdi güneşten

o ne duruş ki böyle kıpır kıpır içim

varlığımı varına armağan etme meşguliyetindeyim

havalandır gözlerini hadi hüznünü artık rahatlat

bir aşka yama bizi karşına eski çıkmışım gibi

ve tüm kalabalığında bana kimsesizliğimi hatırlat.