rahip oğlu değilim
ne yedi başlı ejderhayı öldürdüm
ne babamın yüzünü güldürdüm
ne de masalın sonundaki güzel kızla evlendim
gölgeler adam oldu ben çürüdüm…
küçük bir pencereden dünyaya bakmak
sanıldığı kadar basit de değil
belki bundan mütevellit
her zaman bildiğim yoldan yürüdüm
t i k t a k’ lara kulak asmadan…
yüzüme tebessüm yakışmadı
yaşadım birkaç şairin dudak arasında
metafor yağmuruna tutularak
beni anlattı bende olmayanlar onlar
şimdi geriye bakınca
masal bu diyorum masal bu
göğsümün üstü duman
yanarım tüttüğümü gören olmaz
sönmüş ocak paslı kandil
*kimi öpsem yitirir anneliğini…
Kaynak:
Yunus Emre Suci-
Bu gönderiye abone olarak, gelecek yeni güncellemelerle ilgili ilk siz haberdar olabilirsiniz!
