Kara Kurak Bozkır, Bir Çöl Misali
Ki sen saçmıştın ışıklarını
Depresyonumun tam ortasına
Şu devrin saçma aşıklarını
Utandırmıştık, derin bakışlarla.
Hayat anlamsız derken bir vakit
İnfilak etmekteyken bütün beden
Sıçrayıverdi içimdeki zahit
Hayatına çıkıp geldim birden.
İçimdeki kara, kurak bozkır
Yeşermeyi bekliyordu inan ki
Şimdi o bozkır tekrar kuraklaşır
Böyle uzak tutarsan gözlerini.
Bir varoluş sancısıyla ilerliyorum
Çölde vaha arayan bir bedeviyim
Söyle, hiç biter mi yolum?
Ben bu yolun oluşma sebebiyim.
Yolun sonunda sen varsan eğer,
Bu yolculuk vaha bulmadan biter.
İçimdeki anlam arayışını
Bir deli sevdada bulmuşum meğer.
Bu gönderiye abone olarak, gelecek yeni güncellemelerle ilgili ilk siz haberdar olabilirsiniz!
En sevdiğim şiirin olabilir, yüreğine sağlık..