Sevmiş Bulunduk Biz Sizi

Doğrudur gitmişliğimiz yoktur yüksek mekteplere,

eğitim durumumuz da ali okuluna denk düşer, ne eksik ne de fazla.

Ama olsundu, biz yine de alfabenin tutuk harfleriyle sevmiş bulunduk sizi.

Elbette önemlidir aşkı mucibince yaşamak, çiçeklerle donatmak,

şiirlerle okşamak bir kadının yüreğini

fakat ilkeli hüzünlerimiz vardı bizim, yaşatamadık.

Ama olsundu, bir çiçeğe su verir gibi sevmiş bulunduk sizi.

Sizin ilkeli, bembeyaz ve de   tartışılması imkansız bir yaşam felsefeniz vardı.

Yaban da olsa bizi oluşturan koşullar şuracıkta duruyordu.

Gel gör ki biz tuttuk, yabanıllığımızla aşkın felsefi duvarına tosladık.

Ama olsundu, uyduruk bir felsefeyle de olsa sevmiş bulunduk sizi.

Acılarınız… Ah, evet. Küçümseyemeyiz kimsenin acılarını,

herkes kendi gerçeğinde yıkanır biraz da.

Bizim kimseyle yarıştıracak acılarımız yoktu,

Ama olsundu, biz acılarınıza acılarımızı ekleyip sevmiş bulunduk sizi.

Kendinizce oyunlarınız vardı, deneme sınama usulleriniz.

Halbuki biz çırçıplak önünüzdeydik.

Belli ki sınavları veremedik.

Ama olsundu, biz yetersizliğimizle sevmiş bulunduk sizi.

Alçakgönüllü, mütevazi ve elbette merhametliydiniz.

Hangi erdemi bürünmüşsek öyle giyiniriz dünyayı , amenna.

Ama olsundu, biz tüm kimliklerimizden soyunup sevmiş bulunduk sizi.

Sizin yüksek müsaade isteyen bir havanız vardı, kabulümüzdür.

Fakat takdir edersiniz ki aşkın arz ve talebi kişiye tabiidir,

Ama olsundu, tuttuk münasebetsiz bir cesaretle sevmiş bulunduk sizi.

Talipleriniz, görücüleriniz ve de hayranlarınız gırlaydı, muhakkak ki öyleydi,

Oysa biz kalaba bir yalnızlığın portresinde gölgelenmiştik.

Ama olsundu, biz gölgeler arasında bir renk cümbüşüyle sevmiş bulunduk sizi.

Cümleleriniz İstanbul’u dolanıyordu ağdalı bir Türkçeyle, elbette takdire şayandılar.

Oysa biz size imlası bozuk, dahili şiirler yazıyorduk

Ama olsundu, biz dahili cümlelerin sıcaklığıyla sevmiş bulunduk sizi.

Derli toplu anılarınız vardı; her daim takdir edilesi, düzenli ve tertipli.

Bizim sizde gördüklerimiz ise hüzünlü hikayeler silsilesiydi.

Ama olsundu, biz anlat(a)madıklarınızla sevmiş bulunduk sizi.

Haksızlık etmeyelim, elbet siz de sevdiniz kendi meşrebinizce,

fakat sevmek, başkalarının yaralarını tuzla ovmak değildir.

Ama olsundu, biz yaramıza bastığınız tuzla sevmiş bulunduk sizi.

Belki istediğiniz kalıpta değildi sevgi biçimimiz, ama yine de olsundu.

Biz de kalıpsız sevmiş bulunduk sizi,

Kusura bakmayınız sevmiş bulunduk biz sizi..