Vasıfsız bir kahraman arıyorum
Bulut kümeleri arasında
Parmak uçlarımda sızlatan bir kesik..
Yaz tam olarak ne zaman bitti
Bilmem ama kış enseme yaklaşıyor usulca
Bir ip üzerindeyim Avaldi dinlerken
Ölüyor tüm negatif kuramlarım birer birer
Ve çağırıyorum yeryüzüne uzak,
Gökyüzünün öksüz çocuklarını.
Fotoğraflanmış bir çiy tanesinden
Beliriveriyor sarı ve iri gözbebeklerim
Batıyor güneş, ay parçası yüz hatlarında
Doğanın tüm esmerliği toprakta,
Tutunuyor var olan ağaçlarına
Çiçekler açıyor, ansızın sulanıyor çoraklığı
Beynimden taşan akıl almaz düşünceler,
Sırtımda toplum baskısı.
Beni en iyi sen anlarsın diyorum içimden
Yaşlı ve masmavi gözleriyle Nazım’a..
Bu gönderiye abone olarak, gelecek yeni güncellemelerle ilgili ilk siz haberdar olabilirsiniz!
