Emrullah ah ile bittiği için her dize ah ile bitecek
Bu
Eski bir gelenek midir bilmiyorum ama başlıyorum:
Pardon
Bir şey daha. Emrullah’ı bir söylence kahramanı gib
i yorumladım. Belki
anlamazsınız diye yazıyorum:
Bir put ah dedi Emrullah
Artık kırılmaktan bıktım. Kanımda Itrî çalıyor ve Bach
İbrahim kaba ve battal. Beni hiç anlamıyor Emrullah
Beni sen kır. Kır ki. Kanımın kırkı çıksın. Yoksah
Beni Eminönü’nde kırık bir Ken diye satarlar Emrullah
Ben Barbie’mi çoktan kaybettim bir sabah
Aldı elimden O’nu İbrahim köpengi ve inan Emrullah
O ânda kapandı gözlerimin kepengi: ağladım vaveylah
Kır dedim ama Sen yine de beni kırma Emrullah
Artık kırılmaktan bıktım. Kırıklarımı birleştirip gâh
Bir başka Ben gâh benden başka bir İlâh
Bıktım yapmalarından. Çünkü anlamıyorlar Emrullah
Hem bana söyler misin: önce kimi yarattı Allah
Ben mi İbrahim mi. Hem ikimiz de topraktanız Emrullah
Ama kırılmak kaderse ve yeterse bir İbrahim ve bir baltah
Kırılan her şey mutlaka bir gün putlaşır Emrullah
Meselâ konu aşksa: kâlp de bir put değil midir Emrullah
Emrullah Alp için yazdığım şiir burada bitiyor. Biraz zorla
ma bir şiir oldu
Ancak Emrullah için içimden geldi. Umarım beğenir. Ve O
da benim için yazar bir tane. Çok isterim vallah. Yazmazsa
Canı sağ olsun 🙂
Neyse. Bu arada, son dize şöyle de olabilirdi:
Aşıka aşık aşıklar müşrik midir yoksa şirk mi Emrullah
Bu gönderiye abone olarak, gelecek yeni güncellemelerle ilgili ilk siz haberdar olabilirsiniz!