sertleşiyor çehrem
kırılganlığını yitirdi sözcükler
dünden beri daha da sarardı sakallarım
tükürdüğüm tüm caddelerde zift sıcağı
gençtim, kokusunu tanırdım
şimdiyse gözlerimi kapatıp ellerimle yokluyorum yalnızlığı
sevdiğim her şey nasıl da yabancı
eksildiğini hissedemediğinde tanırsın bir şeyi
ne acı
bu sabah şu sokak bilinçli bir keşiş gibi derime sapladı parmaklarını
acımasızlığınızla raksım
bilmediklerinizi anlattığımdan
tüm hisleriniz -mış acınasılığı
nalları kırılmış bir atın kemiklerine batan adımları
içip içip kustuğum geceler
dokunduklarınızdan daha tatlı
nasıl yitireceğimi öğrendim /sökmeyi ve atmayı
girdiğim bu dönme dolap hangi çivinin yuvası
kabuğunu koparıp attığım yaralar dahi
izlerinizden daha kalıcı
Bu gönderiye abone olarak, gelecek yeni güncellemelerle ilgili ilk siz haberdar olabilirsiniz!
