Gidiyorum

Toplanmış gidiyorum işte

Tıkıştırıp yalnız ellerimi

Bir ayraç gibi valizime

Kimselere ve hiçbir şeylere

Değmeden

Perdeleri sıkı sıkıya pencereler

Ve gıcırtısı yürek ağrısı kapılardan

gidiyorum.

Toplanmış gidiyorum işte,

Soluk gökyüzünüz, sırıtkan caddeleriniz…

Düşlerimi, buruşuk bulvarlarından kusuveren

İğreti köşeleriniz

Ve yetişmeye çalıştığınız o geçkinlik korkusu

İstanbul size kalsın

Ey, o kaba çoğulluk!

Toplanmış gidiyorum işte

Aldım Edip’i, Nazım’ı

Heybemin en çaprazına güzelledim

Sonra Şükrü Abi’nin hüznünü teyelledim yüreğime.

Dahası Kız Kulesi, o Üsküdar yetimi

Ve karşıda Galata, elleri göğün yarısında

Ayakları prangalı öksüzüm.

-Biraz vapur düdüğü, sonra Eylül’de

savrulan sapsarı hüzün bukleleridir aşırdığım sizden. –

Toplanıp gidiyorum işte

Bir anı isteseydim sizden

Kirpiğime değen yeşil bir buğu

Belki dudağıma değmesi ihtimal

Ilık bir gece derdim

Sonra

Sonrası yok

Toplanıp gittim işte.