sorumluluk duygusu kapmıştım taşırken
ansiklopedilerin efendisiydim kese kağıdının
özgüvenimi şeytan götürüp ne mi yapacak
her yerinden öpüp kılıfında alıkoyacak
inanılır gibi değildi çizdiğim üçgen saksılar
ottan çöpten ah ne ufku dar tasarımlar
kitaplık koluydum kaç kolum varsa kırmızı
hırkamı yaz sıcağında bile anne örgüsü
kambur duruş dışında her şey normal
şartlar altında bedenime işler açan uzuvlar
hazır değildim sağa dönünce az ileriden
hay allah en sevdiğim yerlerim olacaklar
sol elini unut kalemi sağına ey şanlı dayaklar
kim ağlar da sümüğü akmaz ki masaya
kafamda bir çıngı inat beynimden kaynaklı
el yazım terbiyemden bozuk adam olmazdı
benim değilmiş başkasınınmış gözlerim
çıkarıp aldığım yere koyacakmış gibi
yerleşmiş sinüslerime deneylerin kokusu
yazık değil mi benim güzel fındık burnuma
bir de siz koklayın geçmemiş değil mi hâlâ
elime bulaştı gidip yıkayamadım katlandım
izin almak almakların en zorlu parkuruydu
bana sörvayvır ne gezerdi o zamanlar
heplerim ektedir kızlar kitaplar saçlarım kısa
erk ekseninizde dönseydiniz etrafımda uyduca
neredeydi bulunmaz yakışıklı delikanlılar
yanıma yaklaşamadılar çatık kaşlarımdan
yüzümde biraz olsun yer bulup da
babamın hakkı hiçbir menüye girmemeli
şikayetleri bana övgülerinizi anneme
serbest kürsüden nişan aldım yok öyle
oturmaya mı geldik dünyaya ayaklanın
teselli armağanı kendime rahat uykular
hahayt bilgisinde parmağım hep havada
susturun dünyayı söz benim edebi hakkım
söke söke alırım nasıl da slogan atarmışım
cimrinin anlamları yan gelmiş yatıyor tıkırında
şüphesiz beni ergonomi için okuttular he
kar diye yazılır kâr diye okunur sorunum otizm
borç kapatmanın ipine göre vade uzatmaların
cemiyet hayatında pratiği vardı da hiç yoktu
zararın her yerinden ouu dönüşün muhteşem
tek bir vaatleri var o da yıkmaktı muhterem
Bu gönderiye abone olarak, gelecek yeni güncellemelerle ilgili ilk siz haberdar olabilirsiniz!