Mor Bir Yaka Çiçeği

Ben ne zaman iyimser bir rüzgara öykünsem,
Kederli sular sızar şakaklarımdan
İncinmiş bir dala kırışır alnım
Ben ne zaman iyimser bir rüzgara öykünsem,
Göğsümde çaprazlamasına bir kılıç kesiğiyle kalırım.

Ben ne zaman gülümser bir sabaha uyansam,
Ayak parmaklarımı keşkelerin taşına çarparım
Mavilerim, kırmızılarım esmerliğime darılır
Ben ne zaman gülümser bir sabaha uyansam,
Siyahtan bir efkar beni gölgesine alır.

Ben ne zaman mor bir yaka çiçeği edinsem,
Peydahlanır karnımda yitikliğin onmaz sancısı
Üzünçlü bir rastlantıdır derim, ağlarım.
Ben ne zaman mor bir yaka çiçeği edinsem,
Dilimle fi tarihinden kalma derin bir kesiği yoklarım.

Ben ne zaman ümitli bir şiire yüreğimle eğilsem,
Efkarlı rüzgarlar eser penceremden.
Aklımdan geçene kirpiğimin buğusu karışır
Ben ne zaman ümitli bir şiire yüreğimle eğilsem
Dizelerim dalgın ormanları anımsatır.