Senin dokunduğundur
hiç yalnız ve bu kadar yakın
dönük tabelalar hüznüne
denk düşen mavi ve
kendi kanadını ayak sanan
kış kırlangıç bütünleri
haziran’a denk düşen
soluk sarı sonbahar yaprağı
kadar ezilmiş ve toz
tüm har bütününü
bırakmayacak kadar
köklerine ağacınsana dokunduğudur
gölgesinde göğün
hiç gölgesi olur mu göğün, diye sorduğum
girip ışığın kaynağına
yanarak yük aldığım
bu fikre kendimi
bir ayağın üzerine
eşini basa basa alıştırdığım
edinilmek istenen tüm fikirlerin
temeli ve tezatının
sadece ter kokuna alışmasının
kendini alıştırma bütünü olduğuma
tüm varlığımla ve bu gövdenin
ağırlığınca kalıba dökülmesidir
sana dokunduğu ve senin dokunduğundur
hayatın asıl var olma nedeni
işte budur
Kenan Albustanlı
Bu gönderiye abone olarak, gelecek yeni güncellemelerle ilgili ilk siz haberdar olabilirsiniz!