Böyle arkada sakin fonda bir melodi var, mesela Ezginin Günlüğü-Yan Kalbim. Biraz da anarşistlik var ruhumda, insanın acılarını düşündüğü bestelerde ben hippilik düşünüyorum. Neden bu Dünya denen gezegende var olduğumu düşünmüyorum artık onu çözdüm lakin bu gezegene sevgiyi ve barışı getirelim hadi elele tutuşup koşa koşa soğuk denizlere atlayalım,bağıra bağıra şarkılar söyleyelim, kimseden beklenmeyen tuhaflıkların peşinde olan yine benim.
Hiç unutmuyorum bir sevgilim vardı, seni bir kelimeyle özetlemek gerekirse ”tuhaf” derdim,dedi. Mersin’e değil tersine gitme modu hakim bünyeme, bu durumu henüz aşamadım yaşım çocuk sanırım hala.
Evlilik kafasına giremiyorum, sevginin zaferi bir bebiş doğurmak değil bence tüm babalar sevimsiz,tüm kadınlar canım ve tüm hayvanları öpüyorum göbişinden.
Bu tuhaflıkların bir sonu olmalı, neyse tüm insanlığa selamlarımı sunuyorum.
Sevgilerle..
Bu gönderiye abone olarak, gelecek yeni güncellemelerle ilgili ilk siz haberdar olabilirsiniz!