Selam, ben kendini en çok seven yerküre insanı.
Nasıl?
Absürd mü oldu giriş ?
Ya da fazla bencil ?
Aslında tüm yanılgınız tam da burada başlıyor, kendini sevdiğini söyleyen birine bencil ve sevimsiz biri gibi bakıyorsunuz; hiçbir hissiyata, hiçbir iyiliğe sahip değilmiş, horozlu dondurması elinden hiç düşmemiş gibi.
Çünkü size göre insan varını yoğunu diğer insanlara vermeli, bu vermek öyle bir boyuta gelmeli ki robotlaşmalı, belki adını bile unutmalı; en azından adının ne olduğu artık onun için önemli olmamalı.
Patronunuzu, eşinizi ya da bir başkasını memnun etmeye ve kendi değerini elleriyle yok etmeye odaklı bir hayat yaşıyorsunuz; başta yaptığınız her ne ise insanları mutlu ettiğiniz için mutlu olurmuşsunuz onlar da sizi mutlu etmek için sizin kadar uğraşırmış gibi gelmişti ama şimdi hissettiğiniz tek şey büyük bir PİŞMANLIK.
Büyük harflerle yazdım, eğer yolun başında olanlarınız varsa lütfen bir dur desin akmakta olan her şeye; bana inanın kimse sizi sevmiyor anneniz hariç. Bakın babanız bile demiyorum, bu evren yaratılırken tek bir enerji ile çalışmasına izin verildi ve o enerji inanırsınız ya da inanmazsınız bu da çok umrumda değil ama bir yüce yaratıcıya,bir de annelik mertebesine ulaşanlara verildi; fakat doğru kullanmaları istendi. Şu an küçücük bir mahallede büyümüş olan,tek derdi her ay koltuk taksidini ödeyebilmek olan bir sıradan birey evrende toz tanesi bile değil iken yine toz tanesi bile olmayan sıradan bir bireyin bir anda çıkıp gelip ölümlere koşarcasına sevebileceğini mi düşünüyorsunuz cidden? Bir saniye burada iyi bir kahkaha atmam gerekiyor; AHAHAHHAHAH.
Tamam devam edelim; sevmek ne anlama geliyor desem ya da sevgilini seviyor musun, eşine aşık mısın desem; özel günlerde çiçek almak, doğum gününde tektaş hediye etmek sanan bir ton andaval bulurum emin olun.Sevmenin maddiyatla nasıl bir ilgisi olabilir ? Bir his neden para ile gösteriş yapmanızı gerektirsin? Ama gerektiriyor değil mi ?
Çünkü o kadar çok yalnız kalamayan, bundan korkan bu yüzden hiç nefes almadan, kendini dinlemeden, bir gün dönüp kendine ;
” ne istiyorsun ? ” demeden, bir sıradan birey ile bir olma hevesinde o kadar insan var ki..Kendinizi o kadar sevmiyorsunuz ve yıllarca bu katlanarak o kadar şiddetli ilerliyor ki, sevilme duygusunu tatmazsanız ölecekmişsiniz gibi gelmeye başlıyor. Ve biri size sizi sevdiğini söylesin yeter ki ne olursa olsun affedici oluveriyorsunuz. Pardon da kimsiniz siz ? Olsa olsa kendini bir çöp gibi, küflenmiş ekmek gibi, şekerli içilen çay gibi çirkin ve lanet hisseden bir budaladan başka hiçbir şey. Ve ben size kendi değerinizden bahsediyorum, kendinizi yeterince sevmeden, kendinizle yeterince vakit geçirmeden, kendinizi affetmeden, kendinizle tartışmadan bir başkasını sevmeye, onun sizi sevmesine, yanlışlarına göz yumarak iyi bir birey olduğunuzu düşünmekten ve bunu inanç ile bağdaştırmaktan vazgeçin, bunun sizin salaklığınızla alakası var. Ben sert ya da acımasız değilim, sana bu zamana kadar hiç dinlemediğin iç sesinle konuşuyorum.Hiçbir şey yapmak için kimseye ihtiyacın yok, sen özelsin, bilinç düzeyini yükseltmen için yapman gerekenler aşağıda:
1. Seni annen hariç kimse karşılıksız sevmiyor, sevmeyecek.
2.Kimse vazgeçilmez değil.
3. Önce ve en çok kendini sev, bencil olduğunu söyleyenlere tokat gibi cevabını ver yoluna devam et.
4. Yanlışlara göz yummak, yanlışa ortak olmaktır. Yanlış şeyler yaşatan biri ya da bir olayla karşı karşıya geldiğinde, bir devrim yaşat kendine ve HAYIR de, bunu demeyi öğren.
Tüm bunları uygulayıp mutsuz olan biri görmedim bugüne kadar, kendine bugün ne yapmak istediğini sor ve yap. İstemediğin bir yere gitme, istemediğin biri ile beraber olma ama insanları dene çünkü denemeden bilemezsin, insanlar sana yanlış yapmadan önce onlara verdiğin şey şanstır, yanlışlardan sonra verdiğin şeyin adı kendinden taviz; bu ayrımı yap ve yürü sonsuz maviliğe; canım kendim demekten utanma, bunu önce kendi kendine sonra arkadaşlarının yanında da söyle ki bilsinler.
Tüm derdim bu; bunu anlatabilmek, birinin çıkıp gelip sizi sevdiğine inanıp doğumunuzdan bu yana sizinle olan asıl öz benliğinizi sevmemeniz tam bir fiyasko. Buna dahil olma, tek olarak geldiğin bu dünyadan tek olarak gideceksin, farkına var her gün onlarca pis nefesin üzerine akıttığı kötülüğe sessiz kalışını.
Ben nasıl başladım ?
Annemin küçüklüğümden beri söylediği bir sözle; sen kendini sevmezsen, kimse seni sevmez. Ve idrak etmem biraz geç olmuş olabilir; 3 sene önce kendime çizdiğim yol, okuyanlara ya da anlattığım arkadaşlarıma ilham oluyordur, umarım…
Bu gönderiye abone olarak, gelecek yeni güncellemelerle ilgili ilk siz haberdar olabilirsiniz!
